Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2007

Πόνος


Εχετε σκεφτεί ποτέ την αίσθηση μιας σφαίρας στο σώμα σας;
Οι νευρικές απολήξεις θα στέλνουν σαν τρελές μηνύματα στον εγκέφαλο, ο αφόρητος πόνος είναι πια γεγονός και το σώμα τον καλωσορίζει με πολύ αίμα.
Ελπίζω να μην ήταν σοκαριστικό το παραπάνω.
Ο πόνος είναι πάντα μια διαταραχή, μια απώλεια.
Σωματικά, σημαίνει την απώλεια της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού.
Ψυχικά, είναι η απώλεια ενός συναισθήματος. Το αντίστοιχο του παραδείγματος της σφαίρας για το σώμα, είναι η απώλεια του έρωτα, της αγάπης, της εμπιστοσύνης.
Βέβαια, ο ψυχικός πόνος είναι πολύεπίπεδος και σίγουρα με την ανάλυση του, μόνο έκταση θα καταλάβω και τίποτε άλλο, αφού σε κάποιο σημείο επέρχεται η ατομικότητα και τα βιώματα του καθενός.
Φανταστείτε (ή, πιο πικρά, θυμηθείτε) πώς είναι να χάνεις την εμπιστοσύνη που τρέφεις για ένα άτομο. Ενα άτομο που αγαπάς, ένα που άτομο που του έδωσες ένα κομμάτι του εαυτού σου σαν παλιό φυλαχτό και που η ψευδαίσθηση του "για πάντα" (αμοιβαία ψευδαίσθηση) έδωσε τροφή στην αγάπη για να αναπτυχθεί σε αυτό που πραγματικά είναι: Το ομορφότερο άνθος στον κήπο των ανθρώπινων συναισθημάτων. Αυτό που θέλει κόπο για να ευδοκιμήσει, αυτό που αντέχει όλες τις κακουχίες, αυτό που μας προκαλεί πόνο (και πικρό θαυμασμό) όταν το χάσουμε ή ακόμα, και όταν το στερηθούμε...
Αυτό το άτομο που μας αγαπάει και το αγαπάμε, μπορούμε να το διώξουμε απ' τη μια στιγμή στην άλλη έξω από τον προσωπικό μας παράδεισο που παρέα δημιουργήσαμε, για τον πιο ασήμαντο λόγο, που όμως στο πρίσμα του φορτισμένου μυαλού μας γιγαντώνετεαι.
Είναι τόσο δύσκολο τελικά να αναγνωρίζουμε τα ελλατώματα μας, πόναει τόσο πολύ πια τον εγωϊσμό μας η "συγγνώμη", πόσο δύσβατος είναι πια ο δρόμος της εξωτερίκευσης των συναισθημάτων μας;
Κάθε μέρα, ίσως είναι η τελευταία φορά που θα έρθετε σε επαφή με ένα άτομο που αγαπάτε, και σε αυτή τη περίπτωση θα έχετε μια τελευταία ευκαιρία να πείτε ένα απλό "σ' αγαπώ". Κάντε το. Είτε αντικαταστήσετε το σ'αγαπώ με μια συγγνώμη, ή ο,τιδήποτε άλλο, απλά κάντε το. Δείξτε τι αισθάνεστε.
Μην αφήνετε τον εγωϊσμό και την κυκλοθυμία να σας παρασύρει στην κάλπικη αντίληψη του περιβάλλοντος σας. Εν ανάγκει, ταπεινωθείτε μπροστά σε ένα άτομο που αγαπάτε, φτάστε χαμηλά για να δείξετε ότι σας αξίζει να αποκαλείστε άνθρωποι. Μην περιορίζεστε στα δικά σας "θέλω"...




υ.γ:Δεν προσπαθώ να κυρήξω τίποτα απολύτως, φωναχτές σκέψεις είναι τα παραπάνω, απλά μου βγήκε σε δεύτερο πληθυντικό...

2 σχόλια:

Tree Surgeon είπε...

Μην περιορίζεστε στα δικά σας "θέλω"...

Τα "θέλω" είναι ένας σκληρός βασανιστής της ψυχής, γεγονός που κάνει δύσκολη την αποτίναξη της δικτατορίας αυτής των επιθυμιών...

Αλλά η νίκη σε μια μάχη με τα "θέλω" του καθενός είναι το λιγότερο ικανοποιητική...

]ifrit[ είπε...

Καλά τα λες qslv :)
Σ' ευχαριστώ για το comment!