Σήμερα έκλεισαν οι 40 μέρες. Επιτέλους.
Πέρασα πολλές μέρες και νύχτες, να αναρωτιέμαι αν είσαι πουθενά, το ότι είσαι καλά είναι σίγουρο, πάντα είχες τον τρόπο να περνάς καλά. Και πάντα θα σε θυμάμαι με χαμόγελο. Αυτά που έμαθα από σένα, για την καλοσύνη, την αδιαφορία σε ο,τιδήποτε ανώφελο σε δηλητηριάζει. Οι μεγάλοι άνθρωποι δεν αξίζουν δάκρυα, μόνο χαμόγελα και αιώνια μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου