Το μπλοκάκι

Άφησα πάλι να περάσει καιρός... έλειπα, και μου έλειψε και το μπλογκ μου. Γι αυτό είχα ένα μπλοκάκι μαζί μου. Το έχω αγοράσει 2 χρόνια τώρα, και πάντα μου χρησίμευε για κάτι διαφορετικό. Αυτή τη φορά αντικατέστησε το πληκτρολόγιο μου.

5-8-07 22:54

Βρέχει. Λαχταρώ τον νυχτερινό μου περίπατο, τον οποίο θα κάνω όταν σταματήσει η βροχή. Πόσο θα ήθελα να καθαρίσει ο ουρανός και να χαζέψω τα αστέρια. Να τα κοιτάω για ώρες. Και η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος να μου φέρνει στο νου την ευλογία της φύσης. Θέλω όλο αυτό να σταματήσει. Θέλω να σε βγάλω απ' το μυαλό μου. Σε παρακαλώ, κάνε με να σε μισήσω. Δεν αντέχω άλλο να σ' αγαπάω.


6-8-07 16:30

Σήμερα ξύπνησα γύρω στις 11:30. Αισθανόμουν κουρασμένος. Μόλις ήπια τον πρώτο καφέ όμως, αισθάνθηκα πολύ καλά. Λίγο διάβασμα του Metal Hammer, λίγη κουβεντούλα και λίγη μουσική στο σπίτι. Μέτρια ημέρα. Τώρα πίνω τον δεύτερο καφέ μου. Ακούω Metallica και περιτρυγυρίζομαι από άχρωμους ανθρώπους. Δε μου λείπει σήμερα. Η ηρεμία αρχίζει και με βρίσκει.


7-8-07 23:00

Σήμερα ήταν ωραία μέρα. Είδα τον Αντώνη που είχα καιρό να τον δω, κάτσαμε ώρες μαζί και χάρηκα. Τώρα κάθομαι σε μια ξαπλώστρα στο κύμα και απολαμβάνω τον έναστρο ουρανό. Μόνο αυτή τη στιγμή μου έλειψε η αγκαλιά της. Ήθελα να μοιραστώ μαζί της τα άπειρα αστέρια να μπερδεύονται με τον αιωρούμενο καπνό από το τσιγάρο μου. Ήταν υπέροχη στιγμή. Άλλα ένιωσα μόνος βλέποντας την. Μακάρι να ήταν αυτή που ερωτεύτηκα. Μακάρι...


9-8-07 21:33

Νιώθω πολύ αδιάφορα. Παρήγγειλα ένα ουίσκι και πραγματικά νιώθω απόλυτα ελεύθερος να αναπτύξω τις σκέψεις μου., τώρα που κάθομαι μόνος. Δεν είμαι σίγουρος για το αν μου αρέσει ή όχι. Θα ήθελα μια αγκαλιά τώρα. Αν και είναι ωραίο και να το ονειρεύεσαι μόνο. Μερικές φορές είναι καλύτερο απ' το να την έχεις. Γιατί δεν υπάρχουν συνέπειες στα όνειρα. Τουλάχιστον όταν αυτά κινούνται σε λογικά πλαίσια.


Κάπου εκεί, στη μέση αυτού του γραπτού, απέκτησα λίγο ενδιαφέρον για το περιβάλλον μου. Και το μπλοκάκι έμεινε λευκό από κει και κάτω. Και είναι καλύτερα έτσι μάλλον. Τι τα θέλω και τα σκαλίζω...